بررسی کامل گوشی Realme C75 | مقاومت به چه قیمتی؟

گوشی Realme C75 یکی از مدل‌های اقتصادی جدید این برند است که با قیمتی حدود تقریبی ۱۳ میلیون تومان، تلاش کرده اصول اولیه را به‌خوبی رعایت کند و در عین حال، دوام و مقاومت فیزیکی در حد گوشی‌های پرچمدار ارائه دهد. اما منظور از «دوام در سطح پرچمدار» چیست؟ اجازه دهید دقیق‌تر بررسی کنیم. در این مطلب قصد داریم به بررسی گوشی Realme C75 بپردازیم و بیشتر با این گوشی آشنا شویم. همچنین در ادامه درباره ارزش خرید این مدل در بازار ایران صحبت خواهیم کرد. تا آخر این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

فهرست مشخصات فنی ریلمی C75

بررسی طراحی و کیفیت ساخت

در نخستین نگاه به گوشی، با بدنه‌ای از جنس پلاستیک مواجه می‌شویم که با توجه به بازه‌ی قیمتی دستگاه، انتخابی قابل انتظار به نظر می‌رسد. هرچند استفاده از پلاستیک به‌خودی‌خود نکته‌ای منفی نیست، اما جای خالی حس متریال‌های باکیفیت‌تر مانند شیشه یا پلی‌کربنات تقویت‌شده، در این بخش احساس می‌شود. نکته قابل‌توجه این است که برخلاف بدنه، فریم دوربین از جنس آلومینیوم ساخته شده که در این رده قیمتی، کمتر دیده می‌شود و به نوعی تلاش برند برای ایجاد تمایز طراحی را نشان می‌دهد.

گوشی در دو رنگ عرضه شده است: یکی با طیف طلایی روشن و دیگری مشکی. سطح پشتی دارای خطوط و انحنای بصری خاصی‌ست که در برخورد با نور، جلوه‌های نوری جذابی ایجاد می‌کند. با این حال، روکش مات بدنه نتوانسته از باقی ماندن اثر انگشت جلوگیری کند و لمس آن بافتی دون‌دون و نه‌چندان لوکس ارائه می‌دهد. لوگوی برند Realme نیز در بخش پایین قاب حک شده و طراحی ماژول دوربین شامل سه دایره است که دو مورد آن لنز واقعی هستند و یکی دیگر، در نقش سنسور به کار رفته است. خوشبختانه، بیرون‌زدگی ماژول دوربین محدود است و از نظر ارگونومی آزاردهنده نیست.

فریم اطراف دستگاه، همچون قاب پشتی، از پلاستیک ساخته شده است. در لبه‌ی پایینی شاهد درگاه USB Type-C، میکروفون و اسپیکر هستیم. دکمه پاور (که حسگر اثر انگشت نیز روی آن قرار گرفته) و کلیدهای کنترل صدا، در لبه‌ سمت راست قرار دارند. در سمت چپ، خشاب سیم‌کارت تعبیه شده و لبه‌ی بالایی کاملاً خالی است.

در بخش جلویی، نمایشگر حدود ۸۶.۳ درصد از پنل را پوشش می‌دهد که برای این رده قیمتی عددی قابل قبول است. دوربین سلفی نیز به صورت پانچ‌هول در بالای نمایشگر قرار گرفته است.

ویژگی‌های خاص طراحی

Armor Shield (آرمور شیلد):

برخلاف بسیاری از رقبا، این گوشی از یک لایه‌ی محافظتی به نام Armor Shield برای افزایش مقاومت صفحه‌نمایش بهره می‌برد. هرچند این نوع محافظت در شرایط روزمره کاربردی به نظر می‌رسد، اما اجرای آزمایش‌های اغراق‌آمیزی چون شکستن گردو یا میخ کوبیدن با گوشی، بیش از آنکه جنبه‌ی فنی داشته باشد، بیشتر در راستای بازاریابی شبکه‌های اجتماعی‌ست.

مقاومت در برابر آب و گردوغبار

Realme C75 موفق به کسب سه گواهی مقاومت IP66، IP68 و IP69 شده است؛ گواهی‌هایی که معمولاً در گوشی‌های پرچمدار و بسیار گران‌قیمت دیده می‌شوند. این سطح از مقاومت، برای دستگاهی در این رنج قیمت، واقعاً چشم‌گیر است. البته همان‌طور که انتظار می‌رود، ریلمی استفاده از گوشی در آب را توصیه نمی‌کند، اما در صورت افتادن تصادفی در آب، احتمال زنده ماندن این گوشی بسیار بالاست.

در برخی آزمایش‌های غیررسمی، کاربران این گوشی را برای چند ساعت (حتی یک شب کامل) در آب قرار داده‌اند و دستگاه همچنان سالم باقی مانده است. حتی برخی، مانند کانال ValorReviews، آن را زیر آب جعبه‌گشایی کرده‌اند.

طراحی مقاوم با استانداردهای صنعتی

Realme C75 علاوه بر مقاومت در برابر آب، از نظر مقاومت فیزیکی نیز در سطح بسیار بالایی قرار دارد. این دستگاه دارای گواهی مقاومت صنعتی از TÜV Rheinland است و از طراحی موسوم به 360 درجه ضدضربه بهره می‌برد. پنل جلو با شیشه مقاوم Armor Shell پوشانده شده که هرچند مانند Gorilla Glass Armor 2 نیست، اما در برابر ضربه و خط‌وخش عملکرد خوبی دارد.

طراحی داخلی دستگاه شامل قاب فلزی و سیستم جذب ضربه داخلی (airbag design) است که هنگام سقوط یا وارد آمدن فشار، شدت آسیب را کاهش می‌دهد. در آزمایش‌های غیررسمی متعدد، این گوشی ضربات شدیدی را تحمل کرده و همچنان بدون مشکل به کار خود ادامه داده است.

طراحی ظاهری و امکانات جانبی

با وجود بدنه مقاوم، طراحی این گوشی جذاب و خوش‌ساخت است. رنگ Storm Black آن دارای الگوی قوسی‌مانندی است که هنگام تغییر زاویه نور، جلوه متفاوتی پیدا می‌کند. همچنین یک رنگ طلایی هم برای علاقه‌مندان به رنگ‌های روشن وجود دارد.

دکمه پاور گوشی با حسگر اثر انگشت ادغام شده و دستگاه از دو سیم‌کارت نانو به‌علاوه کارت حافظه microSD پشتیبانی می‌کند. خبری از جک هدفون نیست، اما درون جعبه، آداپتور شارژ و قاب محافظ ارائه شده است.

نمایشگر

در بخش نمایشگر، این گوشی به یک پنل IPS LCD با نرخ نوسازی ۹۰ هرتز مجهز شده است. بهره‌مندی از نرخ نوسازی بالاتر از حد استاندارد، در این بازه قیمتی یک نقطه قوت محسوب می‌شود و می‌تواند تجربه‌ی روان‌تری از اسکرول و جابه‌جایی در رابط کاربری را برای کاربر فراهم کند. اندازه نمایشگر برابر با ۶.۷۲ اینچ است و خوشبختانه رزولوشن آن Full HD (1080p) در نظر گرفته شده؛ موضوعی که در محدوده قیمتی ۱۴ تا ۱۵ میلیون تومان کاملاً منطقی و قابل انتظار است.

با این حال، باید توجه داشت که کیفیت بصری نمایشگر، به‌ویژه از نظر روشنایی و کنتراست، در سطح پنل‌های AMOLED قرار نمی‌گیرد. میزان روشنایی در حدی است که نیازهای روزمره را پاسخ می‌دهد و استفاده در فضای بسته را بدون مشکل امکان‌پذیر می‌کند، اما در محیط‌های پرنور یا زیر نور مستقیم خورشید، ممکن است مشاهده محتوا با چالش مواجه شود. همچنین، به‌دلیل کنتراست پایین‌تر نسبت به پنل‌های AMOLED، رنگ‌ها ممکن است در نگاه اول کمی بی‌روح به‌نظر برسند، به‌ویژه برای کاربرانی که پیش‌تر با نمایشگرهای امولد کار کرده‌اند. با این حال، دقت رنگ در این پنل مناسب ارزیابی می‌شود و کاربر معمولاً پس از مدت کوتاهی به ویژگی‌های تصویری آن عادت می‌کند.

استفاده از پنل IPS در این گوشی، تصمیمی مبتنی بر مدیریت هزینه و افزایش مقاومت بدنه بوده است. بسیاری از برندها، در شرایطی که قصد صرفه‌جویی در بخش نمایشگر را دارند، به IPS روی می‌آورند. در مورد این دستگاه نیز به نظر می‌رسد تمرکز برند بیشتر بر حوزه‌هایی مانند مقاومت فیزیکی و عمر باتری بوده تا کیفیت بصری. باید در نظر داشت که نمایشگرهای IPS در برابر ضربه و آسیب‌های فیزیکی مقاوم‌تر از پنل‌های AMOLED هستند؛ چراکه ساختار پیکسلی امولدها حساس‌تر بوده و ممکن است حتی بر اثر ضربه‌ی جزئی، بخشی از نمایشگر دچار سوختگی شود. از طرفی، نمایشگرهای IPS معمولاً طیف رنگی طبیعی‌تری ارائه می‌دهند، در حالی که پنل‌های امولد گرایش به اشباع و اغراق در رنگ دارند.

در مجموع، این نمایشگر اگرچه در زمینه‌ی روشنایی و عمق رنگ نسبت به رقبای مجهز به پنل AMOLED (مانند Galaxy A16) در سطح پایین‌تری قرار دارد، اما با توجه به اندازه، دقت رنگ و نرخ نوسازی مناسب، تجربه‌ای رضایت‌بخش برای کاربری روزمره ارائه می‌دهد. علاوه بر این، دوام و مقاومت بالای آن می‌تواند نقطه اتکایی برای کاربران پرتحرک یا کسانی باشد که گوشی را در شرایط فیزیکی پرخطر استفاده می‌کنند.

بررسی عملکرد پردازنده

در بخش سخت‌افزار، قلب تپنده دستگاه یعنی پردازنده مورد توجه قرار می‌گیرد. در این گوشی، شاهد به‌کارگیری چیپست MediaTek Helio G92 Max هستیم؛ البته عنوان «Max» در اینجا بیشتر جنبه‌ی بازاریابی دارد و تفاوت چندانی با نسخه‌ی پایه G92 احساس نمی‌شود.

عملکرد این پردازنده در استفاده‌های روزمره، به‌ویژه در محیط رابط کاربری، با کندی قابل‌توجه و بروز لگ و باگ‌های متعدد همراه است. این موضوع حتی در شرایطی که حافظه دستگاه به‌طور کامل پر نشده، نیز قابل مشاهده است. به‌ویژه در گوشی‌های اقتصادی و پایین‌رده با قیمت کمتر از ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان، این سطح از ناپایداری و اختلال در عملکرد تجربه‌ای نه‌چندان خوشایند برای کاربر ایجاد می‌کند.

با این حال، برای فعالیت‌هایی مانند مرور شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام، تلگرام)، تماشای ویدیو در یوتیوب یا کارهای سبک دیگر، پردازنده به‌طور نسبی پاسخگوست. اما در زمینه‌ی پردازش‌های سنگین‌تر یا اجرای بازی‌های گرافیکی متوسط به بالا، محدودیت‌های آن به‌خوبی نمایان می‌شود و نباید انتظار عملکرد روان و پایدار داشت.

رقبای این گوشی، مانند مدل‌هایی که از چیپست‌های سری A16 استفاده می‌کنند، در زمینه قدرت پردازش، پایداری و بازده عملکرد به‌مراتب بهتر ظاهر شده‌اند. باید توجه داشت که چیپست G92 با لیتوگرافی ۱۲ نانومتری ساخته شده و در مقایسه با رقبا، توان انجام پردازش‌های هم‌زمان کمتری دارد، که این موضوع به کاهش راندمان و ناپایداری عملکرد منجر شده است.

در مجموع، این پردازنده برای استفاده‌های پایه و سبک مناسب است، اما تجربه بازی یا مالتی‌تسک سنگین با این دستگاه، خالی از چالش نخواهد بود. بروز لگ و باگ در این بازه قیمتی، با توجه به شرایط اقتصادی و هزینه‌های جانبی همچون رجیستری، گمرک، مالیات و سود واردکننده، تا حدی قابل درک است. باید در نظر داشت که از یک گوشی با ارزش تقریبی ۱۰۰ دلار در بازار جهانی، نباید انتظار عملکردی فراتر از سطح اقتصادی داشت.

با این حال، وقتی این تراشه را با رقبای هم‌قیمتش مانند G99 یا G100 مقایسه می‌کنیم، عملکرد پایین‌تری دارد. بنابراین، اگر دنبال بهترین عملکرد پردازشی در این بازه هستید، این مدل بهترین گزینه نخواهد بود.

نکته مثبت این‌که گوشی با ۸ گیگابایت رم شروع می‌شود و از رم مجازی تا ۲۴ گیگابایت پشتیبانی می‌کند؛ اما برای مالتی تسکینگ نمی‌شود خیلی روی این گوشی حساب‌ باز کرد.

بررسی عملکرد دوربین

در بخش تصویربرداری، این گوشی به یک دوربین اصلی با سنسور ۵۰ مگاپیکسلی مجهز شده است. سنسور دوم نیز که احتمالاً نقش سنجش عمق میدان را ایفا می‌کند، تأثیر چندانی بر کیفیت نهایی تصویر ندارد و بیشتر به‌عنوان یک مکمل در چیدمان ماژول دوربین به‌نظر می‌رسد تا یک قابلیت واقعی.

در بررسی عملکرد دوربین اصلی، باید گفت کیفیت تصاویر ثبت‌شده با استانداردهای این بازه قیمتی کاملاً متوسط ارزیابی می‌شود. در مقایسه با رقبایی مانند گوشی A16، این دستگاه در زمینه‌ی ثبت جزئیات عملکرد ضعیف‌تری دارد. دلیل اصلی این ضعف، پردازش نرم‌افزاری و دامنه محدود ثبت جزئیات در زوم است. به‌بیان دیگر، در نگاه اول، تصاویر از لحاظ نور، رنگ و کنتراست قابل‌قبول و حتی جذاب به‌نظر می‌رسند و داینامیک رنج آن‌ها نیز در سطح مناسبی قرار دارد. اما به‌محض بزرگ‌نمایی تصویر، بافت‌ها حالت آبرنگی پیدا می‌کنند و پیکسل‌ها به‌وضوح در هم ادغام می‌شوند، که نتیجه‌ی آن، کاهش محسوس جزئیات خواهد بود.

نورسنجی خودکار نیز در برخی شرایط ناپایدار عمل می‌کند و در برخی صحنه‌ها منجر به سوختگی یا از دست رفتن هایلایت‌ها می‌شود. البته با کمی دقت در زاویه و نور محیط، می‌توان به تصاویر قابل‌قبولی دست یافت، مشروط بر اینکه کاربر انتظار بالایی از میزان وضوح و کیفیت نهایی نداشته باشد.

برای دوربین سلفی نیز از یک سنسور ۸ مگاپیکسلی استفاده شده است. این سنسور در بهترین شرایط نوری می‌تواند تصاویر قابل‌قبولی ارائه دهد، مشروط به اینکه لنز تمیز باشد و از فیلترهای زیباسازی دیجیتال استفاده نشود. با این حال، مشکل ضعف در ثبت جزئیات و عدم دقت در فوکوس، در این بخش نیز دیده می‌شود. برای گرفتن یک سلفی مناسب، کاربر باید دستانی ثابت و شرایط نوری مناسبی در اختیار داشته باشد. حتی در این حالت نیز توصیه می‌شود از بزرگ‌نمایی تصویر خودداری شود.

در مجموع، دوربین این گوشی برای ثبت لحظات روزمره و عکس‌های ساده مناسب است، اما برای کاربرانی که به‌دنبال خروجی حرفه‌ای یا کیفیت تصویربرداری بالا هستند، گزینه‌ی مناسبی محسوب نمی‌شود. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، مدلی مانند A16 در همین بازه‌ی قیمتی، دوربین توانمندتری ارائه می‌دهد.

فیلم‌برداری

دوربین پشتی گوشی قادر به ضبط ویدیو با حداکثر وضوح 1080p و نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه است. خبری از لرزش‌گیر تصویر نیست، اما کیفیت ویدیوها در مجموع قابل قبول است. به‌طور پیش‌فرض، دوربین روی 720p تنظیم شده، اما کاربران می‌توانند به‌راحتی آن را به 1080p تغییر دهند. گستره داینامیکی در حد متوسط است و از دوربین انتظار زیادی نمی‌رود، اما در کل عملکرد آن بهتر از حد انتظار است.

باتری

Realme C75 از یک باتری غول‌پیکر با ظرفیت ۵۸۲۸ میلی‌آمپر ساعت بهره می‌برد؛ از بزرگ‌ترین باتری‌ها در این رده قیمتی. با استفاده عادی، این باتری به‌راحتی یک روز کامل دوام می‌آورد. هنگام پخش مداوم ویدیو، حدود ۱۰ ساعت و در بازی حدود ۷ ساعت شارژدهی دارد.

برای مثال اجرای یک ساعت بازی سنگین مانند Call of Duty Mobile تنها منجر به افت حدود ۱۰ درصدی شارژ شد، که البته بخشی از این مصرف بهینه‌نشده نیز به ضعف نسبی پردازنده دستگاه بازمی‌گردد. با این حال، پایداری باتری در شرایط استندبای نیز بسیار رضایت‌بخش بوده است؛ در طول دوره‌ی تست یک‌هفته‌ای، دستگاه حتی پس از ساعت‌ها بی‌استفاده ماندن، بخش قابل توجهی از شارژ خود را حفظ کرده است. این موضوع نشان از مدیریت توان مناسب در حالت آماده‌به‌کار دارد.

در زمینه شارژ، برند سازنده تصمیم درستی گرفته و یک آداپتور شارژ سریع ۴۵ واتی را درون جعبه قرار داده است. این تصمیم، در حالی اتخاذ شده که بسیاری از گوشی‌های پرچم‌دار، حتی در برندهایی مانند سامسونگ، فاقد شارژر همراه هستند یا نیاز به خرید جداگانه دارند. برای نمونه، گوشی‌های A36 و A56 سامسونگ با پشتیبانی از شارژ سریع ۴۵ وات، همچنان بدون آداپتور عرضه می‌شوند.

شارژ سریع ۴۵ وات نیز در این گوشی دیده می‌شود که در این رده قیمتی کمیاب است. این شارژر در ۳۸ دقیقه گوشی را تا ۵۰ درصد شارژ می‌کند و شارژ کامل از صفر تا ۱۰۰ حدود ۹۰ دقیقه زمان می‌برد. با توجه به ظرفیت بالای باتری، این زمان منطقی است.

نرم‌افزار

گوشی Realme C75 با رابط کاربری Realme UI 5.0 مبتنی بر اندروید ۱۴ عرضه می‌شود. در نگاه اول، این نسخه از رابط کاربری شباهت زیادی به نسخه‌های قبلی دارد و همچنان تجربه‌ای نسبتاً آشنا، با قابلیت‌های شخصی‌سازی و تنظیمات متنوع را ارائه می‌دهد. از نظر امکانات ظاهری و چیدمان، همه‌چیز مرتب است و کاربر به‌راحتی می‌تواند به تنظیمات و برنامه‌ها دسترسی داشته باشد.

اما وقتی صحبت از عملکرد واقعی در استفاده روزمره می‌شود، اوضاع کمی متفاوت است. در ظاهر همه‌چیز روان به‌نظر می‌رسد، اما در عمل، تجربه کار با گوشی با لگ‌های گهگاهی، کندی در جابه‌جایی بین اپ‌ها و گاهی تاخیر در پاسخ به لمس‌ها همراه است. این موضوع مخصوصاً زمانی بیشتر حس می‌شود که چند برنامه هم‌زمان باز باشند یا بخواهید سریع بین اپلیکیشن‌هایی مثل واتساپ، اینستاگرام و مرورگر سوییچ کنید.

بخشی از این مشکل به خود رابط کاربری برنمی‌گردد، بلکه بیشتر به دلیل استفاده از پردازنده‌ی قدیمی Helio G92 Max است که در مقایسه با استانداردهای امروزی عملکرد چندان بالایی ندارد. این تراشه، حتی در زمان عرضه‌اش هم جزو چیپ‌ست‌های اقتصادی بود و حالا با ورود چیپ‌های جدیدتر مثل G99 یا حتی سری Dimensity، کاملاً عقب افتاده محسوب می‌شود.

نکته منفی دیگر، حجم زیاد اپلیکیشن‌های از پیش نصب‌شده یا همان bloatware است. در هنگام راه‌اندازی اولیه، کاربر با تعداد زیادی برنامه‌ی غیرضروری مواجه می‌شود که اغلب هم تکراری یا تبلیغاتی هستند. حذف این برنامه‌ها وقت‌گیر است و برای کاربرانی که علاقه‌ای به تنظیمات دستی ندارند، می‌تواند آزاردهنده باشد.

در مجموع، در حالی که Realme UI از نظر طراحی و امکانات قابل‌قبول است، اما به دلیل قدیمی بودن پردازنده، لگ‌های محسوس در استفاده سنگین یا طولانی‌مدت و حجم بالای اپلیکیشن‌های اضافی، تجربه نرم‌افزاری این گوشی را در سطح گوشی‌های میان‌رده امروزی نگه نمی‌دارد و آن را بیشتر در رده گوشی‌های اقتصادی ابتدایی قرار می‌دهد.

جمع‌بندی: برای چه کسانی مناسب است؟

اگر بودجه‌ای در حدود ۲۵۰ هزار نایرا دارید و دنبال گوشی‌ای هستید که بهترین نمایشگر، بهترین دوربین یا قوی‌ترین پردازنده را داشته باشد، C75 احتمالاً انتخاب شما نخواهد بود. اما اگر مقاومت فیزیکی، باتری بسیار بزرگ، شارژ سریع و دوام بالا در اولویت‌تان است، این گوشی در نوع خود بی‌رقیب است.

Realme C75 برای کاربرانی طراحی شده که گوشی را زیاد در معرض خطر قرار می‌دهند و به دستگاهی مقاوم نیاز دارند. در این بازه قیمتی، چنین ترکیبی از دوام، امکانات و عملکرد، واقعاً ارزشمند است.