در سالهای اخیر، نگاه جامعهٔ علمی و پزشکی به تغذیهٔ مبتنی بر گیاهان (Plant-based nutrition) دستخوش تحولات گستردهای شده است. پژوهشهای متعددی نشان دادهاند که رژیمهای غذایی غنی از گیاهان و کمحیوانی ، نهتنها در پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر نقش دارند، بلکه میتوانند مواد مغذی کلیدی همچون آهن را نیز بهخوبی تأمین کنند—البته به شرط اینکه آگاهی کافی از منابع گیاهی آهن و شیوههای افزایش جذب آن وجود داشته باشد.
با وجود این، هنوز بسیاری از مردم تصور میکنند آهنِ مورد نیاز بدن تنها از طریق گوشت و فرآوردههای حیوانی قابل تأمین است. این دیدگاه، علاوه بر نادیده گرفتن ظرفیت عظیم جهان گیاهان، گاهی موجب مصرف منابع حیوانی میشود؛ مصرفی که پیامدهای سلامتی، زیستمحیطی و اخلاقی قابلتوجهی دارد.
بخش اول: چرا آهن مهم است و چه تفاوتی میان آهن گیاهی و حیوانی وجود دارد؟
آهن یکی از عناصر حیاتی در بدن است که نقش اصلی آن در ساخت هموگلوبین و انتقال اکسیژن خلاصه میشود. کمبود آهن یکی از شایعترین کمبودهای تغذیهای در جهان است.
دو نوع آهن در رژیم غذایی وجود دارد:
- آهن هِم (Heme iron):
موجود در گوشت قرمز، مرغ، ماهی و فراوردههای حیوانی. جذب آن آسانتر است، اما مصرف ان با بیماریهای مختلف مرتبط دانسته شده است. - آهن غیرهِم (Non-heme iron):
موجود در گیاهان، حبوبات، مغزها، دانهها و سبزیجات. جذب آن بهطور طبیعی کمتر از نوع هِم است، اما با تکنیکهای سادهای میتوان جذبش را افزایش داد.
از نگاه علمی، آهن گیاهی کاملاً برای تأمین نیاز بدن کافی است و بهخصوص در رژیمهای متنوع و سرشار از ویتامین C، جذب آن بسیار بهینه میشود.
بخش دوم: بهترین مواد غذایی گیاهی برای آهنسازی
۱. حبوبات: عدس، لوبیا، نخود
حبوبات از غنیترین منابع آهن گیاهی محسوب میشوند.
- عدس: در هر ۱۰۰ گرم پخته حدود ۳ میلیگرم آهن دارد.
- نخود و لوبیای قرمز نیز مقدار قابلتوجهی آهن و پروتئین همراه با فیبر ارائه میدهند.
ترکیب حبوبات با منابع ویتامین C (مثل لیموترش یا فلفل دلمهای) میتواند جذب آهن را چند برابر کند.
۲. سبزیجات برگ سبز: اسفناج، کلمپیچ، برگ چغندر
سبزیجات تیرهرنگ نهتنها آهن دارند، بلکه سرشار از آهنِ بههمراه فولات، کلسیم گیاهی، فیبر و آنتیاکسیدان هستند.
هرچند اسفناج دارای اگزالات است که جذب آهن را کاهش میدهد، اما پختن آن بخشی از این عوامل را کاهش داده و جذب مواد معدنی را بهتر میکند.
۳. دانهها و مغزها: کنجد، تخم کدو، بادام، فندق
دانههای ریز نظیر کنجد و تخم کدو از غنیترین منابع آهن گیاهی هستند.
- دو قاشق غذاخوری تاهینی (ارده کنجد) مقدار چشمگیری آهن دارد.
- مغزها نیز آهن را همراه با چربیهای سالم و پروتئین ارائه میدهند.
۴. غلات کامل: جو دوسر، گندم کامل، کینوا
غلات کامل دارای آهن، منیزیم، ویتامینهای گروه B و فیبر هستند.
کینوا علاوه بر آهن، منبعی ارزشمند از پروتئین کامل (دارای تمام اسیدهای آمینه ضروری) محسوب میشود.
۵. میوههای خشک: کشمش، برگه زردآلو، توت خشک
میوههای خشک غلیظتر و پرانرژیتر از نوع تازهٔ خود هستند و آهن بیشتری دارند.
خوردن یک مشت کشمش یا برگهٔ زردآلو در روز میتواند بخشی از نیاز آهن را تأمین کند.
۶. سبزیجات دریایی: نوری، کلپ
برخی جلبکهای خوراکی مقدار قابلتوجهی آهن و ید دارند.
در رژیمهای گیاهخواری، این منابع میتوانند مکمل خوبی برای تنوع تغذیه باشند.
۷. حبوبات تخمیری: تمپه، توفو
سویا پس از تخمیر، آهن بیشتری آزاد میکند و قابلیت جذب آن بهبود مییابد. تمپه و توفو هر دو گزینههای عالی برای آهن، کلسیم و پروتئین هستند.
بخش سوم: چگونه جذب آهن گیاهی را افزایش دهیم؟
در جذب آهن گیاهی، چند نکته مهم وجود دارد:
۱. مصرف ویتامین C
ویتامین C جذب آهن غیرهِم را تا چندین برابر افزایش میدهد.
مثلاً خوردن عدس با لیمو یا ترکیب سالاد با فلفل دلمهای میتواند جذب آهن را بسیار بهتر کند.
۲. پرهیز از نوشیدنیهای مانع جذب
چای و قهوه اگر بلافاصله همراه غذا مصرف شوند، جذب آهن را کاهش میدهند. بهتر است ۱–۲ ساعت قبل یا بعد از غذا نوشیده شوند.
۳. استفاده از روشهای سنتی مثل خیساندن و جوانهزدن
خیساندن حبوبات و غلات، یا جوانهزدن آنها، میزان فیتاتها (مهارکنندههای جذب) را کاهش میدهد.
۴. پخت مناسب
پخت با حرارت متوسط، جذب مواد معدنی را افزایش میدهد.
بخش چهارم: مضرات مصرف محصولات حیوانی
۱. بیماریهای قلبی–عروقی
مطالعات نشان دادهاند که آهن هِم در مقادیر بالا با افزایش استرس اکسیداتیو و التهاب مرتبط است، که خود از عوامل اصلی در تشکیل پلاکهای عروقی محسوب میشود.
۲. افزایش خطر سرطان رودهٔ بزرگ
سازمان جهانی بهداشت (WHO) گوشتهای فرآوریشده مانند سوسیس و کالباس را در گروه سرطانزا قرار داده است.
مصرف گوشت قرمز نیز در برخی مطالعات با خطر بیشتر سرطان کولورکتال مرتبط بوده است.
۳. بیماریهای متابولیک و چاقی
گوشت، لبنیات و محصولات حیوانی فرآوریشده ممکن است منجر به افزایش چربی خون، مقاومت به انسولین و چاقی شوند.
۴. ایجاد التهاب مزمن
رژیمهای غذایی پر از گوشت قرمز و اشباع از چربی، معمولاً از نظر فیبر فقیرند و همین موضوع باعث افزایش التهاب در بدن میشود.
۵. بار زیستمحیطی بالا
تولید محصولات دامی، مصرف آب و زمین را چندین برابر بیشتر از کشاورزی گیاهی میطلبد و انتشار گازهای گلخانهای آن بسیار بالاست.
بخش پنجم: مزایای مصرف منابع جایگزین گیاهی بهجای محصولات حیوانی
۱. کاهش التهاب و بهبود سلامت قلب
رژیمهای گیاهی سرشار از آنتیاکسیدانها، فیبر و چربیهای سالم هستند. به همین دلیل، مصرف آنها با کاهش التهاب و خطر بیماریهای قلبی همراه است.
۲. مناسب برای کنترل چربی خون
غذاهای گیاهی فاقد کلسترول هستند و چربی اشباع بسیار کمتری نسبت به محصولات حیوانی دارند.
۳. بهبود گوارش با افزایش فیبر طبیعی
فیبر موجود در حبوبات، غلات کامل و سبزیجات برای سلامت روده ضروری است و از یبوست، دیورتیکولوز و التهاب روده جلوگیری میکند.
۴. حفظ وزن متعادل
رژیمهای گیاهی معمولاً چگالی کالری پایینتری دارند و در کنترل وزن مؤثرترند.
۵. بهبود سلامت طولانیمدت
بر اساس مطالعات جمعیتی، افرادی که بخش عمدهٔ غذای خود را از گیاهان میگیرند، معمولاً طول عمر بیشتری دارند و کمتر به بیماریهای مزمن مبتلا میشوند.
۶. سازگاری با محیط زیست
رژیمهای گیاهی ردپای کربن و مصرف آب بسیار کمتری دارند؛ یک مزیت مهم برای آیندهٔ پایدار سیارهٔ ما.
جمعبندی
تأمین آهن از طریق منابع گیاهی نهتنها ممکن است، بلکه در بسیاری از موارد ایمنتر و سالمتر از مصرف آهن حیوانی است. طبیعت با تنوع عظیم خود، دهها منبع گیاهی غنی از آهن را در اختیار ما گذاشته است؛ از حبوبات و دانهها گرفته تا سبزیجات برگتیره و میوههای خشک .
در کنار آن، پژوهشها بهوضوح نشان میدهند که کاهش مصرف محصولات حیوانی و افزایش سهم گیاهان در رژیم غذایی، از بیماریهای قلبی و سرطان گرفته تا چاقی و التهاب، همه را تحت تأثیر مثبت قرار میدهد.
منابع
- World Health Organization (WHO). “Iron deficiency anaemia: assessment, prevention and control.” WHO Report.
- Harvard T.H. Chan School of Public Health. “The Nutrition Source: Iron.”
- Physicians Committee for Responsible Medicine (PCRM). “Plant-Based Diets and Iron.”
- Craig WJ, Mangels AR. “Position of the American Dietetic Association: Vegetarian Diets.” Journal of the American Dietetic Association.
- World Cancer Research Fund (WCRF). “Meat, Fish and Dairy and the Risk of Cancer.”
- FAO & WHO Joint Report on Diet, Nutrition and Chronic Diseases.
- Haider LM et al. “Iron Status in Vegetarian and Vegan Diets: A Systematic Review.” Critical Reviews in Food Science and Nutrition.
برای مطالعه بیشتر
https://cruelty.farm/
https://cruelty.farm/for-animals/
https://cruelty.farm/for-environment/
https://cruelty.farm/for-humans/
https://cruelty.farm/take-action-now/
https://www.linkedin.com/company/Vegland/
https://virgool.io/VegLand
https://huf.ac/
https://sabzito.com/
https://www.instagram.com/mehravamag/
