نقش حیاتی مددکاران اجتماعی در حمایت از پرستاران و رزیدنت‌ها
در شرایطی که فشار کاری، کمبود نیرو و فرسودگی شغلی هر روز بیش از پیش بر پرستاران و رزیدنت‌ها سنگینی می‌کند، حضور مددکار اجتماعی به‌عنوان راهنما، حامی و تکیه‌گاه روانی و سازمانی، نقشی اساسی در حفظ سلامت کارکنان درمان دارد.
مددکار اجتماعی برای رزیدنت‌ها و پرستاران همچون یک راهنما، حامی و وکیل عمل می‌کند و در کنار آن‌ها می‌ایستد تا بتوانند در برابر فشارهای شغلی تاب‌آوری بیشتری داشته باشند.
■ تفاوت مددکار اجتماعی با روان‌شناس یا روان‌پزشک
در حالی که روان‌شناس و روان‌پزشک عمدتاً بر درمان اختلالات روانی تمرکز دارند، مددکار اجتماعی با رویکردی جامع و سیستمی به مسائل نگاه می‌کند. او علاوه بر حمایت روانی، عوامل محیطی، سازمانی و ساختاری ایجادکننده استرس را شناسایی کرده و فرد را به منابع لازم متصل می‌کند؛ کاری که معمولاً خارج از حوزه عملکرد تخصص‌های بالینی است.
نقش‌های کلیدی مددکار اجتماعی در حمایت از پرستاران و رزیدنت‌ها
1. ارزیابی جامع و شناسایی ریشه‌های استرس
- شناسایی دقیق عوامل استرس‌زا شامل کمبود نیرو، حجم کار بالا، فشار تصمیم‌گیری، تنش با همکاران یا سرپرستان، و مشکلات تعادل کار و زندگی.
- بررسی اثرات استرس بر سلامت جسمی، روانی، روابط شخصی و عملکرد شغلی.
2. ارائه حمایت عاطفی و روانی
- ایجاد فضایی امن برای بیان آزادانه احساسات بدون قضاوت.
- اعتباربخشی به احساسات طبیعی مانند خستگی، ناامیدی یا خشم.
- آموزش مهارت‌های مقابله‌ای شامل تکنیک‌های آرام‌سازی، حل مسئله، مدیریت زمان و تنظیم هیجانات.
3. اتصال به منابع حمایتی سازمانی و اجتماعی
- معرفی به برنامه‌های حمایتی کارکنان (EAP) و خدمات مشاوره.
- آشنا کردن فرد با مزایای داخلی سازمان مانند مرخصی استعلاجی یا خدمات روانی.
- معرفی به گروه‌های حمایتی همتا برای تقویت حس تعلق و کاهش احساس تنهایی شغلی.
- در صورت نیاز، ارجاع به روان‌شناس یا روان‌پزشک بیرون از مجموعه.
4. حمایت در مسائل سیستمی و سازمانی
- میانجی‌گری در تعارضات کاری یا مشکلات ساختاری.
- انتقال بازخورد کارکنان به مدیریت برای اصلاح مشکلاتی مانند کمبود نیرو یا فرهنگ سازمانی نامناسب.
- راهنمایی در مسائل حقوقی و اداری مرتبط با شغل.
5. توجه به ابعاد مختلف سلامت
- تشویق به حفظ سلامت جسمی از طریق خواب کافی، تغذیه مناسب و فعالیت بدنی.
- کمک به ایجاد تعادل بین کار و زندگی و تعیین مرزهای سالم.
- تقویت مهارت‌های ارتباطی برای بهبود روابط شغلی و شخصی.
